Rodzina, przyjaciele, najbliższe otoczenie często nie wie jak się zachować i co powiedzieć rodzicom, którzy doświadczyli straty. W tych bolesnych momentach, może się wydawać, że okazane wsparcie, jest dobrą formą pomocy, ale nie raz przyjmuje to skutek odwrotny.
Pary nie raz słyszą słowa ze strony swojego najbliższego otoczenia, które zamiast pomóc jeszcze bardziej sprawiają dodatkowy ból w tym trudnym momencie:
- „Jeszcze będziecie mieć dzieci”,
- ,,Przynajmniej wiecie, ze jesteście płodni”,
- „Postaraj się o tym zapomnieć!”,
- „Trzeba się cieszyć, urodziłabyś dziecko z wadami”,
- „Przecież macie już inne dzieci”,
Co zatem mówić kobiecie, która straciła ciążę? O to zapytaliśmy rodziców, którzy doświadczyli poronienia:
- Jestem…
- Możesz na mnie liczyć, 3.Kocham Cię,
- Będę przy Tobie….
- Potrzebujesz czegoś?
- Nie jesteś winna,
- Jestem i płacze razem z Tobą.
Wsparcie i słowa, którego oczekują rodzice są oczywiście kwestią indywidualną dla każdego. Istotne jest, aby znać potrzeby pary w tym bolesnym momencie.
Jakiego wsparcia oprócz słów potrzebują rodzice po stracie?
- Okazanie obecności drugiej osoby lub zagwarantowanie spokoju i ciszy. Niektóre kobiety potrzebują samotności, zwłaszcza jeśli strata jest świeża. To czas dla kobiety, aby w spokoju mogła przeanalizować bieg wydarzeń, zrozumieć to co się stało. Dla każdej kobiety wsparcie ze strony najbliższych jest kwestia indywidualną i wynika z jej potrzeb
- Wysłuchanie i okazanie zrozumienia, jeśli kobieta chce mówić głośno o poronieniu, aby mogła wyrzucić swoje emocje na zewnątrz lub uszanowanie, że rozmowa o stracie może być bardzo bolesna dla kobiety w danym momencie, nie naciskaj, nie udziela rad, nie pytaj. To czy kobieta w danym momencie chce mówić o stracie, czy nie jest kwestią indywidualną.
- Przytulenie – jeśli nie wiesz jak się zachować – nic nie mówić, okaż prosty gest, który znaczy tak wiele
- Okazanie szacunku, nie ocenianie, nie obwinianie kobiety że to jej wina:,, Co zrobiłaś?”, ,,Nie wystarczająco dbałaś o siebie”
- Zachowanie pamięci o dziecku, odwiedzanie grobu dziecka z własnej woli/ samodzielnie, nie tylko w chwili pogrzebu/lud odwiedzin ze strony rodziców, zapalenie znicza na grobie.
- Nie udawanie, że poronienia nie było i przejścia do rozmowy , jakby nic się nie stało a dziecko w ogóle nie było
- Drobne gesty: zrobienie herbaty, zakupów, dostarczenie jedzenia zwłaszcza z początku kiedy para nie ma głowy, aby gotować, pomoc w sprawach urzędowych/organizacji pochówku