Luteina – czym jest? Jakie są wskazania do jej stosowania?

Luteina to potoczna nazwa żeńskiego hormonu płciowego, który pełni w kobiecym organizmie wiele ważnych funkcji. Jest to także lek hormonalny stosowany w ginekologii. Ma on dość szerokie zastosowanie. Zobacz, jakie są wskazania do jego stosowania!

luteina

Luteina – co to za lek i kiedy się ją stosuje?

Luteina jest hormonem płciowym obecnym w kobiecym organizmie. Jest to potoczna nazwa progesteronu. Hormon ten produkowany jest przez ciałko żółte. Jest on odpowiedzialny głównie za utrzymanie ciąży – przygotowuje on błonę śluzową macicy do przyjęcia zarodka, zapobiega poronieniu przed wytworzeniem łożyska, przygotowuje gruczoły sutkowe do laktacji i chroni przed przedwczesnym porodem.

Luteina w kobiecym organizmie nie jest obecna tylko w ciąży. Jej niedobór może być przyczyną zaburzeń cyklu miesiączkowego. Kobiety z nieregularnymi cyklami często więc przyjmuję hormon ten jako lek. Wskazaniem do jego stosowania jest również:

  • Niewydolność ciałka żółtego
  • Cykle bezowulacyjne
  • Wtórny brak miesiączki
  • Zespół napięcia przedmiesiączkowego
  • Występowanie krwawień z dróg rodnych
  • Ryzyka rozrostu endometrium (w przypadku przyjmowania estrogenów)
  • Leczenia niepłodności

Luteinę stosować można dopochwowo lub doustnie. Jest to zależne głównie od przyczyny wdrożenia terapii.

W jaki sposób sprawdzić poziom luteiny w organizmie?

Poziom luteiny w naszym organizmie możemy sprawdzić, wykonując badanie krwi. Pobiera się ją z żyły łokciowej. Najlepiej badanie to wykonać w godzinach porannych, ponieważ poziom tego hormonu zmienia się w ciągu dnia. Nie musimy jednak w tym czasie być na czczo.

Badania poziomu luteiny nie możemy wykonać w dowolnym dniu. Jego wynik jest zależny od fazy cyklu miesiączkowego, dlatego na badanie zgłosić się musimy w odpowiednim czasie. Nasz lekarz powie nam, w jakim dniu cyklu najlepiej zgłosić się na pobranie krwi. Najczęściej jest to konieczne w fazie pęcherzykowej, czyli między drugim a piątym dniem cyklu. Jeśli jednak badanie wykonujemy w celu monitorowania jajeczkowania, to krew musimy pobrać między 12 a 14 dniem cyklu.

Jakie są przeciwwskazania do leczenia luteiną?

Leczenie luteiną nie jest możliwe u każdej pacjentki. Stosować nie można go w przypadku:

  • Nadwrażliwości na substancje, które są zawarte w leku
  • Ciężkich zaburzeń czynności wątroby
  • Żółtaczki cholestatycznej
  • Przebycia epizodu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
  • Krwawienia z dróg rodnych o nieznanej przyczynie
  • Obecności resztek po poronieniu w jamie macicy
  • Karmienia piersią
  • Nowotworu piersi
  • Nowotworu narządu rodnego
  • Zespołu Rotora i Dubin-Johnosa

Istnieją również czynniki, w przypadku których należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania luteiny, takie jak:

  • Łagodne lub umiarkowane zaburzenia czynności wątroby
  • Epizody zakrzepicy
  • Depresja
  • Cukrzyca
  • Insulinooporność
  • Palenie papierosów
  • Wiek powyżej 35 lat
  • Choroby, których objawy zaostrzają się podczas zatrzymania płynów, takie jak padaczka czy astma
  • Czynniki ryzyka rozwoju miażdżycy, takie jak nadciśnienie tętnicze, niezdrowa dieta czy niska aktywność fizyczna

Badania po poronieniach

Diagnostyka nawracających poronień nie jest łatwa. Jest wiele schorzeń, które mogą powodować przedwczesne zakończenie ciąży. Na szczęście poznając przyczynę poronienia, w większości przypadków lekarz jest w stanie zaplanować leczenie lub prowadzenie ciąży w taki sposób, aby miała ona szansę zakończyć się urodzeniem zdrowego dziecka. Zalecane badania po poronieniach to badania: histopatologiczne, genetyczne, immunologiczne, hormonalne, anatomiczne oraz badanie nasienia.badania po poronieniach

  1. Badania po poronieniach: badanie histopatologiczne
  2. Badania po poronieniach: określenie płci martwego płodu
  3. Badania po poronieniach: badanie chorób genetycznych płodu jako przyczyny poronienia
  4. Badania po poronieniach. Badania genetyczne rodziców
  5. Badania po poronieniach: badania immunologiczne
  6. Badania po poronieniach: badania infekcyjne
  7. Badania po poronieniach: badania hormonalne
  8. Badania po poronieniach: badania anatomiczne
  9. Badania po poronieniach: badanie nasienia

Czytaj dalej

Badanie kariotypu – na czym polega?

Badanie kariotypu pozwala na sprawdzenie, na ile materiał genetyczny jest prawidłowy, a także dzięki niemu można wykryć ewentualne anomalie pojawiające się w chromosomach. Nieprawidłowości genetyczne mogą negatywnie wpływać na płodność i staranie się o potomstwo.

Badanie kariotypu - na czym polega?

Badanie kariotypu – na czym polega?
Badanie kariotypu – jak wygląda?
Badanie kariotypu – dla kogo?
Badanie kariotypu a koszty
Uzyskany wynik

Badanie kariotypu – na czym polega?

Badanie kariotypu – na czym polega dokładniej? Służy ono do oceny liczby, struktury oraz wielkości chromosomów ludzkich. Na jego podstawie można rozpoznać nieprawidłowości, przez które para ma problemy z zajściem w ciążę. Może ono też wiązać się z ryzykiem urodzenia dziecka z wrodzonymi już wadami genetycznymi. Zmianie może ulec rozmieszczenie materiału genetycznego w obszarze chromosomów, a ich liczba jest wciąż zachowana. Pacjent może nie dostrzegać objawów klinicznych poza problemami z płodnością. Istotne jest to, że występuje ryzyko związane z przekazaniem zmiany w kariotypie dziecku.

Badanie kariotypu – jak wygląda?

Kariotyp to kompletny zestaw chromosomów w ludzkich komórkach. Komórki somatyczne u zdrowego pacjenta zawierają 46 chromosomów. Do badania trzeba pobrać materiał genetyczny, którym jest zwykle krew. Nie trzeba wcześniej specjalnie przygotowywać się albo być na czczo. Prawidłowy kariotyp musi składać się z 23 par: 1 z nich jest parą chromosomów płciowych, a 22 nie są związane z płcią. Badanie kariotypu pozwala m.in. na poznanie przyczyny problemów z płodnością.

Badanie kariotypu – dla kogo?

Badanie kariotypu powinny wykonać przede wszystkim pary mające problemy z poczęciem dziecka, jeśli regularne starania przez rok nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. Lekarz na podstawie wyniku określi, czy trudności z zajściem w ciążę wynikają z defektu w kariotypie kobiety, czy też mężczyzny bądź u obu z nich. Inne wskazania do wykonania badania kariotypu to np. historia chorób genetycznych w rodzinie albo nawykowe poronienia. To badanie powinny zrobić kobiety, które chociaż 2 razy straciły ciążę. Dzięki badaniu będzie można też ustalić, czy jest ryzyko przeniesienia danego zaburzenia na potomstwo.

Badanie kariotypu a koszty

Koszt badania kariotypu zależy od tego, jaką metodą test został przeprowadzony. Badanie klasyczne wynosi ok. 500 zł, a nowoczesna metoda molekularna wynosi ok. 2000zł. Wszystko zależy od sposobu pobrania próbki, czułości oraz metody badania i zakres wykrywanych zaburzeń.

Uzyskany wynik

Negatywny wynik świadczy o występujących anomaliach. Nieprawidłowości mogą wpływać na różne schorzenia. Przykładowo u mężczyzn może występować zespół Klinefeltera, zaś u kobiet zespół Turnera. Nie w każdym przypadku aberracje chromosomowe mogą przyczyniać się do choroby genetycznej, gdyż mogą one przejawiać się innymi objawami, jak no. zakłócona produkcja plemników albo komórek jajowych.

Do badania kariotypu trzeba wyhodować komórki w laboratoriach, które służą następnie do badań. Na wynik trzeba czekać zatem kilka tygodni.

W przypadku wykrycia anomalii w chromosomach, trzeba udać się na wizytę do genetyka. Po zbadaniu nieprawidłowości, wskaże on pomocne leczenie.

Badanie kariotypu – kilka informacji

Dzięki badaniu kariotypu można sprawdzić, czy u danego pacjenta pojawiają się aberracje chromosomowe. Zazwyczaj nie dają one po sobie znać poprzez dostrzegalne objawy, ale z drugiej strony mogą one negatywnie wpływać choćby na płodność. To niezwykle ważne badanie zwłaszcza dla par starających się o potomstwo.

Badanie kariotypu - kilka informacji

Badanie kariotypu – na czym polega?
Badanie kariotypu – wskazania
Badanie kariotypu – wynik
Nieprawidłowości w kariotypie – co dalej?

Badanie kariotypu – na czym polega?

Badanie kariotypu jest prostym badaniem genetycznym. Polega ono na pobraniu materiału DNA – próbki z krwi jak do zwykłej morfologii, a w kolejnym etapie trzeba ustalić kariotyp badanej osoby. Na podstawie przeprowadzonego tego badania można sprawdzić jak dokładnie wygląda zestaw chromosomów pacjenta. Prawidłowy wynik powinien wskazać na karioptyp, który składa się z 23 par, a w tym 22 nie są związane z płcią, a 1 to para chromosomów płciowych. Badanie kariotypu pozwala na sprawdzenie, czy występują jakiekolwiek nieprawidłowości. Mogą one obejmować szeroki zakres, jak np. niewłaściwą liczbę chromosomów albo ewentualne wady w ich budowie bądź strukturze albo samej wielkości.

Badanie kariotypu – wskazania

W przypadku badania kariotypu można wyróżnić kilka charakterystycznych wskazań. Jednym z nich jest choćby niepłodność, czyli niemożność do zajścia w ciążę pomimo regularnego współżycia przez okres czasu obejmujący rok – oczywiście bez stosowania jakichkolwiek środków antykoncepcyjnych. Występująca w tym przypadku wada w kariotypie odpowiada za problemy z zapłodnieniem, co szacuje się aż na kilka procent przypadków. Spośród innych zaleceń do przeprowadzenia tego badania można wskazać np. na: poronienia nawykowe albo występowanie już chorób genetycznych w rodzinie bądź urodzenie poprzednio martwego dziecka. Do testu powinna przystąpić nie tylko kobieta, ale również mężczyzna, dlatego że nigdy nie wiadomo, u którego z partnerów występują aberracje. W niektórych przypadkach są one obecne nawet u ich obojga.

Badanie kariotypu – wynik

Badanie kariotypu – wynik wskazuje, czy kariotyp badanej osoby jest w pełni prawidłowy, co jest ukierunkowane na określoną liczbę chromosomów, ilość materiału genetycznego itd. Przykładem może być sytuacja, w której aberracje chromosomów płci mogą wywoływać u kobiety zespół Turnera, a u mężczyzny natomiast choćby zespół Klinefeltera. Niekiedy mogą też występować tzw. „zrównoważone translokacje”. Pomimo tego, że nie wywołują one chorób genetycznych to mogą negatywnie wpływać na zaburzoną produkcję plemników czy też komórek jajowych.

Nieprawidłowości w kariotypie – co dalej?

Co w przypadku pojawienia się nieprawidłowości w kariotypie? Jednym z najlepszych zaleceń jest udanie się do lekarza genetyka wraz z uzyskanym wynikiem z badania kariotypu. Specjalista zatem określi rodzaj występującej aberracji, jak również jej wpływ na płodność. Kolejnym jego zadaniem będzie zaproponowanie odpowiedniego leczenia. Kiedy para będzie stosować się do zaleceń, prawdopodobnie będą oni mieć większe szanse na możliwość poczęcia oraz urodzenia zdrowego dziecka. Para na podstawie rozmowy ze specjalistą może rozwiać także swoje wszelkie wątpliwości zadając pytania, których odpowiedź jest dla nich niepewna.