Luteina to potoczna nazwa żeńskiego hormonu płciowego, który pełni w kobiecym organizmie wiele ważnych funkcji. Jest to także lek hormonalny stosowany w ginekologii. Ma on dość szerokie zastosowanie. Zobacz, jakie są wskazania do jego stosowania!
Luteina – co to za lek i kiedy się ją stosuje?
Luteina jest hormonem płciowym obecnym w kobiecym organizmie. Jest to potoczna nazwa progesteronu. Hormon ten produkowany jest przez ciałko żółte. Jest on odpowiedzialny głównie za utrzymanie ciąży – przygotowuje on błonę śluzową macicy do przyjęcia zarodka, zapobiega poronieniu przed wytworzeniem łożyska, przygotowuje gruczoły sutkowe do laktacji i chroni przed przedwczesnym porodem.
Luteina w kobiecym organizmie nie jest obecna tylko w ciąży. Jej niedobór może być przyczyną zaburzeń cyklu miesiączkowego. Kobiety z nieregularnymi cyklami często więc przyjmuję hormon ten jako lek. Wskazaniem do jego stosowania jest również:
- Niewydolność ciałka żółtego
- Cykle bezowulacyjne
- Wtórny brak miesiączki
- Zespół napięcia przedmiesiączkowego
- Występowanie krwawień z dróg rodnych
- Ryzyka rozrostu endometrium (w przypadku przyjmowania estrogenów)
- Leczenia niepłodności
Luteinę stosować można dopochwowo lub doustnie. Jest to zależne głównie od przyczyny wdrożenia terapii.
W jaki sposób sprawdzić poziom luteiny w organizmie?
Poziom luteiny w naszym organizmie możemy sprawdzić, wykonując badanie krwi. Pobiera się ją z żyły łokciowej. Najlepiej badanie to wykonać w godzinach porannych, ponieważ poziom tego hormonu zmienia się w ciągu dnia. Nie musimy jednak w tym czasie być na czczo.
Badania poziomu luteiny nie możemy wykonać w dowolnym dniu. Jego wynik jest zależny od fazy cyklu miesiączkowego, dlatego na badanie zgłosić się musimy w odpowiednim czasie. Nasz lekarz powie nam, w jakim dniu cyklu najlepiej zgłosić się na pobranie krwi. Najczęściej jest to konieczne w fazie pęcherzykowej, czyli między drugim a piątym dniem cyklu. Jeśli jednak badanie wykonujemy w celu monitorowania jajeczkowania, to krew musimy pobrać między 12 a 14 dniem cyklu.
Jakie są przeciwwskazania do leczenia luteiną?
Leczenie luteiną nie jest możliwe u każdej pacjentki. Stosować nie można go w przypadku:
- Nadwrażliwości na substancje, które są zawarte w leku
- Ciężkich zaburzeń czynności wątroby
- Żółtaczki cholestatycznej
- Przebycia epizodu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
- Krwawienia z dróg rodnych o nieznanej przyczynie
- Obecności resztek po poronieniu w jamie macicy
- Karmienia piersią
- Nowotworu piersi
- Nowotworu narządu rodnego
- Zespołu Rotora i Dubin-Johnosa
Istnieją również czynniki, w przypadku których należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania luteiny, takie jak:
- Łagodne lub umiarkowane zaburzenia czynności wątroby
- Epizody zakrzepicy
- Depresja
- Cukrzyca
- Insulinooporność
- Palenie papierosów
- Wiek powyżej 35 lat
- Choroby, których objawy zaostrzają się podczas zatrzymania płynów, takie jak padaczka czy astma
- Czynniki ryzyka rozwoju miażdżycy, takie jak nadciśnienie tętnicze, niezdrowa dieta czy niska aktywność fizyczna