Nieprawidłowo zabezpieczony materiał może całkowicie uniemożliwić pacjentce realizację badań genetycznych. Tym samym pozbawia ją możliwości poznania genetycznej przyczyny poronienia oraz skorzystania z należnych jej praw. Jaki materiał należy więc zabezpieczyć i w jaki sposób poprawnie to zrobić?
Czytaj dalej
Mężczyźni po poronieniu lub przy bezskutecznych staraniach o dziecko bardzo często wykonują badania nasienia. Ich wynik umożliwia bowiem zyskanie wielu informacji związanych z kondycją plemników. Aby rezultat był jak najbardziej pomocny w dalszej diagnostyce i wiarygodny, warto dobrze przygotować się do takiego testu. Zalecenia mówiące, jak przygotować się do badania nasienia zostały wydane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Powinny ponadto zostać przekazane w laboratorium czy klinice.
Łyżeczkowanie po poronieniu polega na usunięciu pozostałości z macicy – zwykle w znieczuleniu. Zabieg jest szybki, najczęściej nie wywołuje żadnych komplikacji i nie wymaga pozostania w szpitalu.
Jego przeprowadzenie minimalizuje ryzyko wdania się zakażenia czy wykrwawienia. Nie zawsze jednak jest konieczne, np. często nie przeprowadza się go przy poronieniu wczesnym.
Pustym jajem płodowym nazywa się ciążę bez zarodka, a więc jej rozwój nie jest możliwy. Najczęściej wykrywa ją lekarz w czasie pierwszego USG, a następnie zleca dalsze badania. Jeśli puste jajo płodowe zostanie potwierdzone, może dojść do poronienia samoistnego lub zabiegu łyżeczkowania.
Zaburzenia immunologiczne są częstą przyczyną poronień nawykowych. Powodują, że organizm matki nieprawidłowo reaguje na obecność zarodka. Po poronieniach warto więc zbadać się w tym kierunku. Badania immunologiczne pomogą wykazać ewentualne nieprawidłowości i wdrożyć leczenie, które zwiększy szansę na urodzenie zdrowego dziecka z przyszłości.
Po poronieniach wykonuje się badania w kierunku zespołu antyfosfolipidowego (APL), przeciwciał przeciwjądrowych (ANA), antygenom łożyska (APA) oraz anty-TG i anty-TPO.
