Badanie hormonów tarczycy pozwala stwierdzić, czy ten organ prawidłowo funkcjonuje. Wskazuje przede wszystkim, czy u danej osoby obecna jest niedoczynność albo nadczynność tarczycy. Sprawdź, jakie hormony związane z tym organem zbadać i co zrobić, jeśli któryś wynik będzie nieprawidłowy.
Spis treści:
-
- Badanie hormonów tarczycy – jakie hormony się bada?
- Badanie hormonów tarczycy – niski i wysoki poziom TSH – o czym mogą świadczyć?
- Badanie hormonów tarczycy – niski i wysoki poziom TSH – o czym mogą świadczyć?
Badanie hormonów tarczycy – jakie hormony się bada?
Najczęściej badanie hormonów tarczycy obejmuje TSH (tyreotropina), T3 (trijodotyronina) i T4 (tyroksyna). TSH to podstawowy badany hormon – produkowany przez przysadkę mózgową i pobudzający pracę tarczycy, czyli produkcję T3 i T4. Jego nieprawidłowy poziom pozwala wskazać na zaburzenia w pracy tarczycy nawet wtedy, gdy inne wyniki (FT3 i FT4) są w normie.
Poziom TSH zmienia się jednak wolno, dlatego może to utrudniać kontrolę postępów. Wynik badania mogą ponadto zaniżyć niektóre czynniki, np. suplementy z biotyną.
Badanie hormonów tarczycy – niski i wysoki poziom TSH – o czym mogą świadczyć?
Przy niskim poziomie TSH można prawdopodobnie mówić o nadczynności tarczycy – czyli zbyt wysokiej produkcji hormonów przez ten organ. FT3 oraz FT4 są w takiej sytuacji najczęściej powyżej normy, a przy subklinicznej nadczynności tarczycy – w normie [1].
Wysoki poziom TSH świadczy najczęściej o niedoczynności tarczycy – czyli zbyt niskiej produkcji hormonów. Czasami wystarczy tylko wynik tego badania, aby lekarz postawił diagnozę. Jeśli niedoczynność tarczycy spowodowana jest niedoborem jodu, stężenie FT3 jest podwyższone [1].
Dołącz do grupy dyskusyjnej na Facebooku:
Badanie hormonów tarczycy – skonsultuj wynik z endokrynologiem
Każdy wynik badania hormonów tarczycy powinnaś skonsultować z endokrynologiem – nawet w sytuacji, gdy mieści się w normach. To bardzo ważne, ponieważ:
- Norma w przypadku badania hormonu TSH jest stosunkowo szeroka i jest to średnia dla każdej osoby – jest więc niedoskonała. Część osób może mieć objawy niedoczynności tarczycy mimo teoretycznie wyniku mieszczącego się w normie, a co więcej – młodsze kobiety i te planujące ciążę powinny mieć niższy poziom TSH.
- Na obniżenie lub podwyższenie poziomu hormonów tarczycy mogą mieć wpływ różne czynniki niezwiązane z tarczycą.
- Samo stwierdzenie nieprawidłowości może nie wystarczyć do postawienia diagnozy – być może konieczne będą dalsze badania, które zleci lekarz.
Ciekawy artykuł: 8 faktów o kwasie foliowym, które powinnaś znać
Źródło:
[1] J. Belowski, Hormony tarczycy – TSH, FT4, FT3, Endokrynologia. Poradnik dla pacjentów, http://www.endokrynologia.net/tarczyca/hormony-tarczycy-tsh-ft4-ft3, dostęp: 13.11.2018.
Autor: Agnieszka | zdjęcie: dolgachov/pl.123rf.com
Ten artykuł jest chroniony prawami autorskimi. Niedopuszczalne jest zwielokrotnianie, modyfikowanie, publiczne odtwarzanie i / lub udostępnianie Serwisu, jego części, materiałów w nim zamieszczonych i / lub ich części, za wyjątkiem przypadków wskazanych w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa.
Badanie przyczyn poronienia należy rozpocząć od badań w kierunku najczęstszych przyczyn przedwczesnego obumarcia ciąży, czyli badań genetycznych. Nieprawidłowości ludzkiego DNA są przyczyną blisko 70% poronień samoistnych. Nie chodzi tutaj tylko o DNA rodziców, o wiele ważniejszy jest kod genetyczny samego dziecka, ponieważ to w nim ukrywa się najwięcej wad genetycznych powodujących poronienie. Jeżeli nie uwzględni się go w diagnostyce przyczyn poronienia, ryzykuje się, że przyczyna nie zostanie odnaleziona.
Zastanawiasz się dlaczego i czy w ogóle warto wykonać badania genetyczne po poronieniach? Statystyki pokazują, że w ok. 60-80% przypadków to właśnie wady genetyczne zarodka były przyczyną utraty ciąży. Niejednokrotnie badania te niemal od razu wskazują, co było powodem przedwczesnego zakończenia ciąży. Ostatecznie, pozwala to skrócić całą diagnostykę, ponieważ para nie musi już wtedy poddawać się żadnym innym badaniom.