Niezależnie od czasu trwania ciąży rodzice mają prawo pochować dziecko po poronieniu. Nie jest to jednak ich obowiązkiem, więc gdy nie chcą – nie muszą tego robić. Nie ma obowiązku organizacji pogrzebu nawet wtedy, gdy dziecko zostanie zarejestrowane w Urzędzie Stanu Cywilnego.
- Pogrzeb dziecka nienarodzonego to nie obowiązek
- Pogrzeb dziecka nienarodzonego – jak go zorganizować?
Pogrzeb dziecka nienarodzonego to nie obowiązek
Rodzice mają prawo odebrać ze szpitala kartę martwego urodzenia, a następnie zarejestrować dziecko w USC, gdzie nadają mu imię. Dzięki temu kobieta może również przejść na skrócony urlop macierzyński w wymiarze 56 dni, by odpocząć i zregenerować organizm.
Dopełnienie tych formalności nie tworzy jednak obowiązku pochowania dziecka. Pogrzeb również jest bowiem jedynie prawem, z którego można skorzystać lub nie. Jeśli rodzice zdecydują się zostawić tkanki dziecka w szpitalu, jest on zobowiązany do zorganizowania pochówku we własnym zakresie. Nikt nie może zmuszać rodziców, by zorganizowali pogrzeb dziecka po poronieniu, ponieważ jest to niezgodne z prawem. Musi to być ich dobrowolna decyzja.
Pogrzeb dziecka nienarodzonego – jak go zorganizować?
By zorganizować pogrzeb dziecka nienarodzonego potrzebny jest jeden z dwóch dokumentów ze szpitala: karta martwego urodzenia lub karta zgonu. Pierwszy umożliwia nie tylko pochowanie dziecka, ale też skorzystanie z innych praw po poronieniu (rejestracja w USC, odebranie zasiłku pogrzebowego, urlop macierzyński).
Aby go wydać, szpital musi jednak znać płeć dziecka, więc może być konieczne przeprowadzenie badań DNA. Najczęściej należy to zrobić wtedy, gdy poronienie nastąpiło do 16. tygodnia ciąży. Karta zgonu jest natomiast dokumentem, który pozwala wyłącznie zorganizować pogrzeb, jednak nie ma konieczności ustalania wcześniej płci dziecka.
Art. 11 ust. 5 Ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych [Dz.U. 1959 nr 11 poz. 62] możemy przeczytać:
Zobacz też: Rejestracja dziecka po poronieniu
Z dokumentem należy udać się do zarządcy cmentarza i ustalić z nim szczegóły. Dziecko może zostać pochowane w mogile zbiorowej, grobie rodzinnym lub osobnym. Pogrzeb może być prowadzony przez osobę świecką lub duchowną, w zależności od preferencji rodziców. Jeśli są katolikami, mogą zamówić mszę lub jedynie krótką modlitwę na cmentarzu.
Czytaj więcej: Groby dzieci utraconych w Polsce
Zobacz też:
- Pogrzeb dziecka po poronieniu a karta zgonu
- Zasiłek pogrzebowy po poronieniu
- Pochówek dziecka po poronieniu, gdy nie ma ciała
[1] Ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych [Dz.U. 1959 nr 11 poz. 62].
Kompletnie o tym nie wiedziałam, aż się dziwię, że u nas coś dobrze jest wymyślone z myślą o społeczeństwie.
Temat smutny, ale niestety czasem taka wiedza się przydaje…