Pierwszego syna urodziłam 5 lat temu, ciąża i poród były można powiedzieć książkowe, więc z mężem zaczęliśmy dość wcześnie myśleć o rodzeństwie dla niego. Dwa lata później zaszłam w ciążę, niestety pośród stresów nie zdążyłam jej zbyt szybko zauważyć i wziąć się w garść. Dwoma kreskami na teście cieszyliśmy się kilka dni. Na USG wyszła ciąża 8 tyg. bez bicia serduszka, lekarz mówił że jest nadzieja. Tego samego dnia zaczęło się krwawienie.
Moja historia poronienia była już kiedyś opisana na waszej stronie, ze względu na traumę jaką przeżyłam nie tylko w związku ze stratą dziecka, ale i traktowaniem przez położne. Po łyżeczkowaniu wróciłam do domu. Musieliśmy swoje odcierpieć, ale nie traciliśmy nadziei, walczyliśmy dalej.
Dwa lata później kolejne dwie kreski na teście. Mąż się cieszył a ja od początku czułam, że coś nie tak… Dużo modliłam się o dziecko, ale miałam straszne bóle jajnika, powłóczyłam nogą. Pojechaliśmy do szpitala. Na USG wyszła ciąża pozamaciczna – 5 tydzień. Lekarz od razu kazał zostać na operację. A ja dostałam zdjęcia z USG z zarodkiem w jajowodzie. W kolejnym USG następnego dnia okazało się że zarodka już nie ma jajowód pękł a ja muszę być już operowana.
Kiedy pytałam lekarzy jakie są szanse na kolejne dziecko mówili 50%. Niby optymistycznie tylko skoro na dwóch jajnikach zachodziłam w ciąże co dwa lata, to moje wyliczenia nie były optymistyczne, bo nie chciałam rodzic mając więcej niż 35lat. Powiedziałam mężowi, że nie chce już przechodzić przez kolejna stratę, szpitale itp.
Chciałam szybko coś zdecydować w ciągu kilku dni ustalić plan na resztę życia. Myśleliśmy nad adopcją. Ale cały czas czułam opiekę Boga nad naszą rodziną, nie pomyliłam się. Miesiąc po wycięciu jajowodu zaszłam w ciążę.
Bardzo się bałam przez całe 9miesiecy, ale szczęśliwie nasz syn jest z nami już drugi miesiąc. Lekarze prowadzący mnie do porodu dziwili się, że po laparoskopii i wycięciu jajowodu tak szybko zaszłam w ciążę, a jednak cuda się zdarzają czasem wystarczy zaufać…
Autor: Szczęśliwa mama
Jeśli Ty również chcesz podzielić się z Nami historią ,,Tęczowego dziecka” prześlij ją na kontakt@poronilam.pl lub uzupełnij poniższy formularz.
Historia zostanie opublikowana anonimowo.
Uwaga! Nie publikujemy nazwisk lekarzy i nazw szpitali.